هرانسانی به سهم خودوظیفه داردکه حق رااقامه کندوآن رادرجامعه به پابدارد.هم اوکه میخواهدحق رااقامه کند،بایدازدیگران کمک بخواهدوهم دیگران بایدوی رایاری دهند.
درروایت است«طَلَبُ التّعاوُنِ عَلی إقَامةِ الحَقِّ»؛یاری طلبیدن برای اینکه بیایید وکمک کنیدتاحق اقامه شود،«دیانَةٌ وَأمَانَةٌ»؛اولاً نشانه دیانت است وثانیاًنشانه امانت او.
حضرت درجای دیگرفرمودند:«رَحِمَ اللهُ رَجُلاً رَأَیَ حقاً فأعانً عَلَیهِ أورأی جَوراً فَرَدّهُ»؛رحمت خدابرکسی که حق راببیندوبه آن کمک کندویاباطل راببیند ورد کند.حضرت نفرمود:رحمت برکسی که به حق عمل می کند،بلکه فرمود:«أعانَ»یعنی کسی که داردعامل به حق راکمک می کند.
«وَکانَ عَوناً بالحَقِّ عَلی صاحِبِهِ»؛ازطرفی دیگر،کمک نسبت به اجرای حق رامطرح می فرماید،یعنی کسی که می خواهدبه حق عمل کند،دیگری بیاید وبه اوکمک کند.همه این هادر مفهوم آیه شریفه تعاون قرارمی گیرد که فرمود: (وَتَعاوَنُواعَلَی البِرِّوَالتَّقوی وَلاتَعاوَنُواعَلَی الإثمِ والعُدوانِ)
درروایتی آمده است:«اِذاأکرَمَ اللهُ عَبداً أعانَهُ عَلَی إقامَةِ الحَقِّ»؛یعنی می گوید:وقتی خدابخواهدبنده ای رابزرگ بدارد،اورادراقامه حق یاری میکند؛چه عامل حق باشد وچه یاورعامل حق.یعنی خداهم ازآن هایی است که برای اقامه حق،شخص مسئول ومکلّف راکمک می کند.اوهم یکی ازکمک کارهاست.یعنی اگرکسی برطبق وظیفه اش،درهر رابطه ای ودرهر محدوده ای بخواهد حق را اقامه کند،خداکمکش می کند.خیال نکند که تنها است!حداقلش این است که خدابااوست!
(برگرفته ازکتاب: حق وباطل حاج آقامجتبی تهرانی)
